Het grootste gedeelte van huiselijk geweld plegers lijdt aan een stoornis (vaak cluster B) en mijden de zorg. Hun partners en kinderen worden na scheiding vaak nog door rechters verplicht om om te gaan met een onbehandelde ouder en ex. Met alle schade en risico's van dien.
Omstanders, partners en ex-partners, ervaringsdeskundigen, hulpverleners, vrijwilligers, famillie van, slachtoffers van, kinderen van,
Dat de overheid huiverig is voor een gedwongen aanpak wanneer een huiselijk geweldpleger een vermoedelijke stoornis heeft, maar de zorg mijdt.
Terwijl een juiste diagnose en begeleiding van één zorg-mijder niet alleen het welzijn van de pleger waarborgt, maar ook die van hun kinderen, (ex)-partners , famillies.
De rechten van een schadelijke zorg-mijder, zouden niet groter mogen zijn dan die van hun slachtoffers, Helaas is dat nu wél het geval.
Gedwongen opname en begeleiding voor recidief huiselijk geweldplegers, om zo de veiligheid van (ex) partners, kinderen, omstanders te kunnen waarborgen. Zodat de slachtoffers niet opnieuw slachtoffer worden. (zie verdrag van Istanbul).